بهترین فینال های تاریخ جام جهانی
جام جهانی فیفا بالاترین نقطه رقابت‌های فوتبال جهانی است که ملت‌ها و مردمشان را همانند کمتر رویدادی دور هم جمع می‌کند و نشانه‌ای از اتحاد و رقابت در سطح بین‌المللی است. ادامه خبر را در مجله خبری نیوز...
جام جهانی فیفا بالاترین نقطه رقابت‌های فوتبال جهانی است که ملت‌ها و مردمشان را همانند کمتر رویدادی دور هم جمع می‌کند و نشانه‌ای از اتحاد و رقابت در سطح بین‌المللی است. ادامه خبر را در مجله خبری نیوز ایران دنبال کنید.
فینال جام جهانی
هر چهار سال، جهان تجمع می‌کند تا از یک ماه سرشار از مهارت، اشتیاق و رقابتی هیجان‌انگیز لذت ببرد.
دیدار پایانی،高潮 این گردهمایی جهانی است که معمولاً نمایشی جذاب و هیجان‌انگیز را فراهم می‌آورد که حتی طرفداران غیر حرفه‌ای فوتبال را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بنابراین، در این متن، ۱۵ فینال بهترین جام جهانی تاریخ را مورد بررسی قرار می‌دهیم و آن‌ها را رتبه‌بندی می‌کنیم.
بهترین فینال های جام جهانی
15. اروگوئه مقابل آرژانتین – 1930
این فهرست را با نخستین فینال جام جهانی که در تاریخ برگزار شد، آغاز می‌نماییم؛ مسابقه‌ای که نه تنها آغازگر یک دوره جدید در فوتبال بود، بلکه پایه‌های یک ارتباط ویژه میان اروگوئه و جام جهانی را ایجاد کرد.
در ورزشگاه سنتناریو مونته‌ویدئو، میزبان با انگیزه‌ای بالا به رقابت با آرژانتین پرداخت؛ تیمی که به عنوان یکی از قدرتمندترین‌های قاره آمریکای جنوبی شناخته می‌شود.
فینال جام جهانی اروگوئه
آرژانتین با زدن گل اولیه سریع، امیدهای زیادی را در دل طرفدارانش روشن کرد، اما اروگوئه که از حمایت پیوسته هوادارانش انگیزه می‌گرفت، با اراده‌ای قابل ستایش و اجرای فنی برجسته توانست سه گل را به ثمر رسانده و بازی را ۴-۲ به نفع خود به پایان برساند.
این بازگشت شگفت‌انگیز و پیروزی قاطع، علاوه بر فتح اولین دوره جام جهانی، نقطه‌عطفی شد برای عشق و وفاداری بی‌پایان مردم اروگوئه به این رقابت، احساسی که همچنان در دل‌های فوتبال‌دوستان این سرزمین زنده و پرجنب و جوش مانده است.
فینال ۱۹۳۰ نه فقط شروع مسابقات قهرمانی جهانی بود، بلکه نمایانگر قدرت فوتبال به عنوان ابزاری برای ایجاد وحدت ملی و نماد افتخار یک ملت کوچک، اما قوی، در مقابل جهان گردید.
فینال های جام جهانی 1962
14. برزیل مقابل چکسلواکی – 1962
دومین قهرمانی متوالی برزیل در جام جهانی، که با درخشش گارینچا بدون حضور پله‌ها به دست آمد، شگفت‌انگیز بود.
برزیل با نتیجه ۳-۱ بر چکسلواکی غلبه کرد و موقعیتش را به عنوان قدرت غالب فوتبال جهان به اثبات رساند، در حالی که ستاره اصلی‌اش در دسترس نبود.
فینال جام جهانی برزیل
13. فرانسه مقابل برزیل – 1998
علاوه بر آشفتگی و ابهام در رابطه با حضور رونالدو، این فینال به عنوان شبی به یادماندنی شد که زین‌الدین زیدان، یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال، در آن پررنگ شد و دو گل حیاتی با ضربه سر زد تا فرانسه با نتیجه ۳-۰ برنده گردد.
این پیروزی، نخستین قهرمانی جام جهانی فرانسه را رقم زد، زمانی که کشور میزبان مسابقات بود، و در عین حال، قوی‌ترین تیم رقابت‌ها را شکست داد.
فینال جام جهانی 2014
12. آلمان مقابل آرژانتین – 2014
فینال جام جهانی ۲۰۱۴ در ورزشگاه ماراکانا ریو دوژانیرو، محلی برای نمایش تلاش، استراتژی و لحظات فراموش‌نشدنی بود. دو تیم با انسجام دفاعی و شیوه بازی محتاطانه، به نظر می‌رسیدند منتظر یک جرقه کوچک هستند تا نتیجه را تعیین کند.
این گل، به شکل تک و معجزه‌آسا از ماریو گوتزه، مهاجم جانشین آلمان، در دقیقه ۱۱۳ وقت اضافه به ثمر رسید.
فینال جام جهانی ۲۰۱۴ آلمان آرژانتین
این فینال، اندکی باعث تأخیر در معرفی مسی به‌عنوان «بزرگ‌ترین فوتبال‌دوست تاریخ» شد، اما بدون شک او در مسیر تبدیل شدن به اسطوره فوتبال جهانی گام‌های استواری برداشت.
فینال ۲۰۱۴ بیشتر از هر چیز، نمایانگر بازی با تاکتیک پیشرفته و رقابتی پرتنش بود که تنها با یک لحظه جادویی سرنوشت رقم خورد؛ لحظه‌ای که موجب شد آلمان برای چهارمین بار جام قهرمانی جهان را بالای سر بگیرد و یادگاری بی‌زمان در تاریخ جام جهانی ثبت شود.
فینال جام جهانی آلمان آرژانتین
گوتزه که در ادامه مسابقه موقعیت زیادی نداشت، با یک حرکت هنرمندانه و ظریف توپ را با سینه مهار کرده و سپس ضربه‌ای دقیق و نرم به تور دروازه آرژانتین زد؛ گلی که تغییر دهنده سرنوشت بازی بود و نام او را به عنوان یک قهرمان در تاریخ فوتبال ماندگار کرد.
هرچند گوتزه در طول مسابقات نتوانسته بود انتظارات را برآورده سازد و عملکردهایش تحت تأثیر بزرگان تیم قرار گرفته بود، اما همین لحظه درخشان باعث شد که او در یادها باقی بماند؛ لحظه‌ای که به نوعی نمایانگر قدرت جانشینان در تیم‌های بزرگ بود.
از سوی دیگر، لیونل مسی که پیش از مسابقه به‌عنوان امید اصلی آرژانتین معرفی شده بود، در این بازی پایانی نتوانست آن تأثیر فوق‌العاده‌ای را که هواداران انتظار داشتند، بگذارد.
فینال جام جهانی آرژانتین آلمان
11 آرژانتین مقابل آلمان – 1990
در تکراری از فینال چهار سال گذشته، این‌بار در رم، دو تیم آلمان غربی و آرژانتین بار دیگر مقابل یکدیگر قرار گرفتند؛ اما در حالی‌که فینال ۱۹۸۶ پر از هیجان و لحظات تهاجمی بود، فینال ۱۹۹۰ به یکی از محتاطانه‌ترین، فیزیکی‌ترین و بحث‌برانگیزترین فینال‌های تاریخ جام جهانی تبدیل شد.
بازی با برخوردهای فراوان، اشتباهات مکرر و کارت‌های زرد و قرمز همراه بود؛ جوی سنگین و پرتنش که بیشتر تداعی‌گر جنگی روحی بود تا یک مسابقه‌ی زیبا.
آرژنتین، با تیمی مجروح و پر از محرومیت، دیگر آن تیم درخشان ۸۶ نبود و بیشتر به دنبال دفاع و مدیریت بازی بود. مارادونا، کاپیتان آن تیم، که با آسیب دیدگی و فشار زیادی به میدان رفته بود، مرتبا مورد خطا واقع شد و به طور کلی از فعالیت بازی کنار گذاشته شد.
فینال جام جهانی 1990
در دقیقه ۸۵، لحظه‌ی سرنوشت‌ساز بازی شکل گرفت؛ وقتی‌که رودی فولر در محوطه جریمه توسط روبرتو سنسینی متوقف شد و داور مکزیکی، ادگاردو کدسال، یک پنالتی بحث‌برانگیز به نفع آلمان اعلام کرد — تصمیمی که اعتراضات شدید آرژانتینی‌ها و اشک‌های مارادونا را به همراه داشت.
آندریاس با آرامش توپ را به گوشه دروازه تحویل داد تا تنها گل مسابقه به ثبت برسد؛ گلی که قفل این نبرد دشوار و فشرده را باز کرد.
با این پیروزی، آلمان غربی سومین قهرمانی جهان خود را کسب کرد و فرانز بکن‌باوئر، کاپیتان قهرمان ۱۹۷۴، این‌بار به‌عنوان سرمربی نیز جام را بالای سر برد — او تنها فرد تاریخ است که هم به‌عنوان بازیکن و هم سرمربی این افتخار را کسب کرده است.
فینال جام جهانی ایتالیا فرانسه
9 ایتالیا مقابل فرانسه – 2006
در یکی از هیجان‌انگیزترین فینال‌های تاریخ جام جهانی، ایتالیا توانست بعد از تساوی ۱-۱ در ۱۲۰ دقیقه، در ضربات پنالتی فرانسه را مغلوب کرده و برای چهارمین بار قهرمان جهان گردد. اما این مسابقه، بیش از نتیجه، به‌خاطر لحظات غیرقابل فراموشی در تاریخ فوتبال جهان ثبت شده است.
فرانسه به سرعت با پنالتی زین‌الدین زیدان به برتری رسید — ضربه‌ای با شیوه منحصربه‌فرد پاننکا که به آرامی به زیر تیرک افقی برخورد و به سمت دروازه رفت، یکی از خاص‌ترین گل‌های تاریخ فینال‌ها.
فینال جام جهانی فوتبال 1990
برای آرژانتین، این بازی پایانی تلخ بر یک تورنمنت دشوار بود؛ تیمی که با حداقل‌ها تا فینال پیش رفت، اما در نهایت برابر انضباط، سازماندهی و صلابت آلمان زانو زد.
اشک‌های مارادونا هنگام نواخته‌شدن سرود ملی روی سکوی نقره‌ای، به تصویری ماندگار از این فینال بدل شد — فینالی که بیشتر به‌خاطر شدت، حاشیه‌ها و جدال‌های ذهنی به‌یاد مانده، تا زیبایی فوتبال ناب.
فینال جام جهانی برزیل سوئد
10 برزیل مقابل سوئد – 1958
فینال جام جهانی 1958 آغاز سلطنت برزیل در عرصه فوتبال جهانی بود.
تیمی فوق‌العاده تحت هدایت پله، که تنها 17 سال سن داشت و جوان‌ترین فینالیست تاریخ به شمار می‌رفت، سوئد را با نتیجه 5-2 پیروز شد.
عملکرد پله شگفت‌انگیز بود، او دو گل به ثمر رساند و توانایی فوق‌العاده‌اش را به نمایش گذاشت، توانایی که بعدها در تمام دوران حرفه‌ای‌اش نمادین شد و کارنامه درخشان او را تعریف کرد.
فینال جام جهانی2006
اما طولی نکشید که مارکو ماتراتزی، با ضربه سری قدرتمند از روی یک کرنر، بازی را به تساوی کشاند. همان دو بازیکن که در گل‌ها نقش داشتند، در اواخر وقت‌های اضافه دوباره در کانون توجه قرار گرفتند، اما این‌بار نه به‌خاطر فوتبال، بلکه به‌خاطر جنجال.
در دقیقه ۱۱۰، زیدان که آخرین بازی ملی‌اش را تجربه می‌کرد، پس از درگیری لفظی با ماتراتزی، به‌طرز شوکه‌کننده‌ای با ضربه سر به سینه مدافع ایتالیا کوبید و با کارت قرمز مستقیم از زمین اخراج شد.
جام جهانی 2006 ایتالیا فرانسه
این صحنه — تصویر زیدان با سری خم‌شده که از کنار جام عبور می‌کند — به یکی از نمادین‌ترین و تلخ‌ترین قاب‌های تاریخ فوتبال بدل شد.
در ضربات پنالتی، ایتالیا به‌طور کامل موفق بود و تمامی چهار پنالتی‌زن خود را به گل رساند، در حالی‌که تنها داوید ترزگه از فرانسه، ضربه‌اش را به تیرک زد.
فابیو کاناوارو، کاپیتان برجسته آتزوری، جام را به بالای سر برد و این افتخار، اوج سالی بود که در آن، خودش نیز توانست توپ طلا را به دست آورد.
فینال جام جهانی فوتبال 2006
فینال ۲۰۰۶ نقطه تلاقی شور، مهارت، جنجال و تراژدی بود — بازی‌ای که بیش از آنکه درباره تاکتیک یا سیستم باشد، درباره احساسات انسانی و لحظاتی است که تاریخ را می‌سازند.
این فینال نه‌فقط پایان یک جام جهانی پرحادثه بود، بلکه پایانی تلخ و باشکوه برای اسطوره‌ای به‌نام زیدان محسوب می‌شد؛ ستاره‌ای که حتی در لحظه سقوط هم، نگاه‌ها را به خود خیره کرد.
فینال جام جهانی 1978
8 آرژانتین مقابل هلند – 1978
در فینالی هیجان‌انگیز در استادیوم پر از تماشاگر مونیومنتال در بوینس آیرس، تیم میزبان با پیروزی ۳-۱ بر هلند پس از وقت‌های اضافه، نخستین قهرمانی تاریخ خود در جام جهانی را جشن گرفت؛ لحظه‌ای که به سرعت یکی از به یادماندنی‌ترین شب‌های فوتبال آمریکای جنوبی شد.
قهرمان بی‌نظیر این مسابقه، ماریو کمپس بود؛ مهاجم پرتلاش و مصمم آرژانتینی که با دو گل حیاتی، جایگاهش را به‌عنوان ستاره رقابت‌ها تثبیت کرد.
کمپس در نیمه اول ابتدا دروازه هلند را باز کرد، اما تیم اروپایی با تلاش زیاد در دقایق آخر بازی را مساوی کرد و همه چیز به وقت اضافه رفت — جایی که کمپس دوباره تأثیر گذاشت و با گل دومی که زد، نتیجه نهایی را به نفع خود رقم زد. گل سوم که دانیل برتونی به ثمر رساند، فقط تأییدی بر قهرمانی آرژانتین بود.
فینال جام جهانی انگلیس آلمان
7 انگلستان مقابل آلمان – 1966
تنها قهرمانی تاریخ جام جهانی انگلیس در ورزشگاه مشهور ویمبلی به ثبت رسید؛ جایی که در برابر چشمان بیش از ۹۰ هزار تماشاگر، میزبان با پیروزی ۴-۲ بعد از وقت‌های اضافی مقابل آلمان غربی، لحظه‌ای خاطره‌انگیز برای فوتبال این کشور خلق کرد.
در یک دیدار پرتنش و حادثه‌خیز، انگلیس با رهبری سر آلف رمزی، تیمی منسجم و پرانرژی را به میدان فرستاد که توانست در برابر یکی از قوی‌ترین تیم‌های اروپا مقاومت کند.
نقطه اوج مسابقه بدون تردید عملکرد جف هرت بود؛ مهاجمی که با به ثمر رساندن سه گل، نخستین هت‌تریک تاریخ فینال‌های جام جهانی را به نام خود ثبت کرد — رکوردی که بیش از نیم قرن بدون تغییر باقی ماند، تا اینکه کیلیان امباپه در سال ۲۰۲۲ توانست آن را تکرار کند.
فینال جام جهانی برزیل و ایتالیا
6 برزیل مقابل ایتالیا – 1970
تیمی که بسیاری آن را بهترین تیم تاریخ جام جهانی می‌دانند، تیم برزیل در سال ۱۹۷۰ نه‌تنها قهرمان شد، بلکه فوتبال را به نوعی هنر تبدیل کرد.
تیمی پر از ستاره‌های افسانه‌ای مانند پله، جرزینهو، توستائو، ریوولینو و کارلوس آلبرتو، با تلفیق بی‌نقصی از تکنیک فردی، هماهنگی تیمی و خلاقیت ناب، سبک بازی «سامبا» را به اوج رساند.
در فینال مقابل ایتالیا، هرچند نتیجه نهایی ۴-۱ بود، اما نمایش برزیل چیزی فراتر از یک پیروزی قاطع بود؛ این یک بیانیه فوتبالی بود.
فینال جام جهانی فوتبال ایتالیا
گل اول پله با ضربه سر، آغازکننده یک نمایش بی‌نظیر بود، اما اوج بازی در گل چهارم رقم خورد؛ جایی که برزیلی‌ها با یک سلسله پاس‌های دقیق و منظم، توپ را از زمین خود منتقل کردند به محوطه جریمه ایتالیا و در نهایت پله با یک پاس فوق‌العاده، کارلوس آلبرتو را در موقعیتی عالی قرار داد تا یکی از به‌یادماندنی‌ترین گل‌های تاریخ جام جهانی را به ثبت برساند.
این فینال در مکزیکوسیتی اجرا شد و نخستین جام جهانی بود که به‌صورت زنده از تلویزیون‌های رنگی نمایش داده می‌شد — و چه تیمی بهتر از این برزیل رنگارنگ و چشم‌نواز، برای چنین لحظه‌ای تاریخی؟
پله با این قهرمانی، به تنها بازیکنی تبدیل شد که سه عنوان قهرمانی جام جهانی را در کارنامه خود دارد، و تصویر او با جام در دستانش، یکی از یادگاری‌ترین نماهای تاریخ فوتبال است.
برزیل در ۱۹۷۰ نه تنها قهرمان جهان گردید، بلکه نمونه‌ای از نحوه بازی زیبا شد؛ تیمی که هنوز معیاری برای مقایسه نسل‌های آینده به شمار می‌رود.
فینال مقابل ایتالیا فقط یک مسابقه نبود، بلکه نمایش یک نمایشنامه دراماتیک بود که عظمت فوتبال را به معنای واقعی کلمه نمایان کرد.
فینال جام جهانی فوتبال
بدون شک، جنجالی‌ترین لحظه مسابقه، گل دوم جف هرت در زمان اضافی بود؛ توپی که پس از برخورد با تیرک افقی به زمین برگشت و داور پس از مشورت با کمک خود، آن را به عنوان گل ثبت کرد.
صحنه‌ای که سال‌ها مورد بحث و مشاجره قرار گرفت و همچنان یکی از لحظات جنجالی تاریخ فوتبال جهانی به‌شمار می‌رود.
گل چهارم انگلیس در دقایق پایانی، زمانی که تماشاگران و عکاسان به میدان هجوم آورده بودند، توسط هرت به ثمر رسید و گزارش‌گر معروف بی‌بی‌سی، کنث وولستن‌هولم، با آن جمله تاریخی‌اش ــ «و برخی افراد در زمین هستند… به نظر می‌رسد این پایان بازی است!» ــ برای همیشه پیروزی انگلیس را در تاریخ به ثبت رساند.
این قهرمانی تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه نمایانگر دوره‌ای طلایی در فوتبال انگلستان است؛ زمانی که آن‌ها با افتخار، میزبان و پیروز بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان شدند.
با وجود تلاش‌های چندین دهه و نسل‌های مختلف بازیکنان، این عنوان همچنان تنها قهرمانی تیم سه‌شیر در جام جهانی است.
فینال جام جهانی فوتبالی
فینال ۱۹۵۴ در شهر برن سوئیس، به طور غیرمنتظره، آغازگر دورانی تازه برای آلمان گردید. در آن روز، تنها یک تیم پیروز نشد؛ بلکه نسلی از مردم آلمان دوباره به عزت نفس دست یافتند.
رسانه‌های آلمانی از آن روز به عنوان آغازگر بازسازی ملی نام بردند و بسیاری بر این باورند که این قهرمانی فراتر از یک جام، نشان‌دهنده رستاخیز و بازسازی هویت ملی آلمان بود.
در سمت دیگر، تیم طلایی مجارستان تحت هدایت فرنتس پوشکاش، با وجود عملکرد بی‌نظیر در تمام مسابقات، در فینال شکست خورد؛ شکستی که نقطه پایانی بر دوران درخشان آن‌ها بود. با این حال، کیفیت فنی عالی آن تیم هنوز هم به‌عنوان نمونه‌ای در تاریخ فوتبال باقی مانده است.
فینال جام جهانی آرژانتین هلند
این مسابقه نه‌تنها از جنبه فوتبال، بلکه از دیدگاه سیاسی و اجتماعی نیز اهمیت زیادی داشت. در آن دوره، آرژانتین در شرایط حکومت نظامی بود و این پیروزی به وسیله‌ای برای تقویت اعتبار داخلی رژیم تبدیل گردید.
با این‌حال، برای مردم عادی، جام جهانی ۱۹۷۸ فرصتی بی‌نظیر از افتخار ملی و شادی خالص بود — تصویری ماندگار از مردمی که در خیابان‌ها، با پرچم‌ها و سرودها، احساسات خود را ابراز کردند.
برای هلند، این دومین فینال متوالی و دومین ناکامی پی در پی بود؛ تیمی که دوباره با شیوه خاص “توتال فوتبال” به مرحله نهایی آمد، اما این بار نیز در آخرین مرحله از قهرمانی جا ماند.
فقدان یوهان کرایف در این رقابت قابل توجه بود، اما با این حال هلندی‌ها نمایشی قوی ارائه دادند که شایستگی خود را به نمایش گذاشتند.
قهرمانی آرژانتین در سال ۱۹۷۸ شروع دوران تازه‌ای برای فوتبال این کشور بود؛ مسیری که بعداً با ورود مارادونا و سپس لیونل مسی، به یک اسطوره جهانی تبدیل شد.
فینال جام جهانی آلمان مجارستان
5 آلمان مقابل مجارستان – 1954
به عنوان «معجزه برن» معروف است؛ فینالی که در آن آلمان غربی با برتری ۳-۲ مقابل تیم افسانه‌ای مجارستان، یکی از بزرگ‌ترین شگفتی‌های تاریخ جام جهانی را به وجود آورد.
مجارستان، تیمی که در چهار سال اخیر هیچ باختی نداشت و با شیوه بازی تهاجمی‌اش فوتبال جهان را دگرگون کرده بود، تنها هشت دقیقه پس از شروع بازی ۲-۰ پیش افتاد و به نظر می‌رسید که همه چیز برای یک پیروزی تاریخی دیگر آماده است.
اما تیم آلمان غربی، با عزم راسخ و بازی‌ای که بر اساس کار جمعی، نظم تاکتیکی و ایمان فوق‌العاده بنا شده بود، نه‌تنها اختلاف امتیاز را جبران کرد بلکه با گل فریتس والتر و گل پیروزی‌بخش هلموت ران در دقیقه ۸۴، یکی از جذاب‌ترین بازگشت‌های تاریخ را رقم زد.
این پیروزی نه‌تنها یک موفقیت ورزشی بود، بلکه نشان‌دهنده روح تازه‌ای در جسم ملتی بود که همچنان زخم‌های جنگ جهانی دوم را بر دوش داشت.
برزیل فینال جام جهانی
اما اروگوئه، تیمی با روحیه‌ای ارزشمند و ساختار تاکتیکی محکم، به تدریج خود را به بازی نمایان کرد. گل تساوی را خوان شیافینو در دقیقه ۶۶ به ثمر رساند و سپس آلسیدس گیدجیا با شوتی غیرقابل مهار در دقیقه ۷۹، سکوتی وحشتناک در ماراکانا ایجاد کرد؛ سکوتی که هنوز در تاریخ ورزش به‌عنوان یکی از غم‌انگیزترین لحظات جمعی یاد می‌شود.
این رقابت تأثیرات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی عمیقی در برزیل به جای گذاشت. رسانه‌ها آن را “شکست ملی” نامیدند و حتی برخی از طرفداران از شدت غم دچار حمله قلبی شدند.
پیراهن سفیدی با یقه آبی که تیم ملی برزیل در آن روز پوشیده بود، به طور دائم کنار رفت و به دنبال این شکست، پیراهن زرد مشهور متولد شد.
ماراکانازو تنها یک شکست در فوتبال نبود، بلکه داستانی از افتخار ملی آسیب‌دیده است، و از آن زمان به بعد، یکی از یادمانی‌ترین بازی‌های تاریخ جام جهانی شناخته شده؛ نمایشی غم‌انگیز از اینکه فوتبال چگونه می‌تواند یک کشور را به‌اشک بیاورد.
فینال جام جهانی برزیل اروگوئه
4 برزیل مقابل اروگوئه – 1950
دیدار نهایی مرحله گروهی جام جهانی ۱۹۵۰، که عملاً نقش فینال را ایفا می‌کرد، به طور گسترده با عنوان «ماراکانازو» شناخته می‌شود؛ کلمه‌ای که در فرهنگ فوتبالی آمریکای جنوبی به‌معنای “فاجعه ماراکانا” تثبیت شده است.
در برابر چشمان نزدیک به ۲۰۰,۰۰۰ هوادار حاضر در ورزشگاه عظیم ماراکانا، اروگوئه با پیروزی ۲-۱ مقابل میزبان پرامید، یکی از شوکه‌کننده‌ترین لحظات تاریخ فوتبال را رقم زد.
برزیل تنها به یک تساوی نیاز داشت تا برای اولین بار قهرمان جهان شود، و پس از گل فریاسا در دقیقه ۴۷ که آن‌ها را پیش انداخت، جشن‌های خیابانی زودهنگام در ریو آغاز شد.
فینال جام جهانی آرژانتین فرانسه
این رقابت تماماً درباره مسی بود که با آرامش، خونسردی و مهارت بی‌نظیرش در قطر، برای بسیاری جایگاهش را به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال تثبیت کرد. اما نمی‌توان از امباپه غافل شد؛ ستاره جوان فرانسوی با سریع بودن، دقت و روحیه رقابتی‌اش، تیمش را در مسابقه زنده حفظ کرد.
هیجان مسابقه، تغییرات نتیجه، رویارویی دو ستاره بزرگ و جو احساسی و بی‌نظیر آن، این فینال را به یک اثر کلاسیک در تاریخ فوتبال تبدیل کرد. این رقابت نه‌تنها اوج کارنامه ورزشی مسی، بلکه نمادی از زیبایی، خشونت و شگفتی فوتبال در بالاترین سطح ممکن بود.
آرژانتین فینال جام جهانی
این پاس عمقی که تمام خط دفاعی آلمان را تجزیه کرد، نشان‌دهنده استعداد فوق‌العاده فوتبالی مارادونا بود.
آرژانتین در ابتدا با گل‌های براون و والدانو ۲-۰ جلو افتاد، اما آلمان با روحیه همیشگی و توانایی بازگشت، در عرض هفت دقیقه بازی را مساوی کرد. بازگشتی که می‌توانست یکی از تاریخی‌ترین بازگشت‌ها باشد، اگر نه آن لحظه شگفت‌انگیز از کاپیتان شماره ۱۰ آرژانتین.
این فینال اوج نمایشی از رهبری مارادونا بود؛ بازیکنی که نه‌تنها با مهارت‌های فنی، بلکه با شخصیت کاریزماتیک و الهام‌بخشش، تیمی نه‌چندان مشهور را به اوج جهانی رساند.
عملکرد او در کل مسابقات، به‌خصوص در دیدار با انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی، در زمره افسانه‌های جام جهانی باقی مانده است، اما فینال ۸۶ مهر تأییدی بر سالی استثنایی برای مردی بود که همیشه در دل فوتبال‌دوستان جا دارد.
آلمان فینال جام جهانی
3 آلمان مقابل آرژانتین – 1986
در طول جام جهانی ۱۹۸۶، درخشش دیگو مارادونا به وضوح مشهود بود و او در فینال مقابل آلمان غربی نیز به خوبی ظاهر شد.
با وجود اینکه مارادونا در فینال گل‌زن نبود، تأثیر او در میدان به‌وضوح حس می‌شد و نمونه‌ای واضح است که بیانگر این است که بازیکنان برای داشتن تأثیر واقعی در بازی نیازی به گل زدن ندارند.
مارادونا آرژانتین را در آن شب به پیروزی ۳-۲ رهبری کرد و به این تیم در کسب دومین قهرمانی جام جهانی کمک کرد.
او با پاس کلیدی‌اش برای گل سوم و سرنوشت‌ساز خورخه بورچاگا در دقیقه ۸۴، نشان داد که چگونه می‌توان با یک لحظه خلاقیت، سرنوشت یک فینال را دگرگون کرد.
آلمان برزیل فینال جام جهانی
اما در یوکوهامای ژاپن، او با اراده ای قوی و وضعیت جسمانی بی نقص، به زمین برگشت و با زدن هر دو گل بازی، روایت بازگشت خود را به زیباترین نحو به تصویر کشید.
گل اول به خاطر جاگیری هوشمندانه و ضربه‌ای دقیق پس از یک شوت دفع‌نشده به ثمر رسید، و گل دوم نتیجه یک همکاری سریع و تمام‌کنندگی فوق‌العاده بود.
در سوی دیگر، الیور کان، دروازه‌بان افسانه‌ای آلمان، که تا آن لحظه نمایش بی‌نقصی در جام داشت، برای نخستین بار آسیب‌پذیر به نظر رسید و خطای او در گل اول، نقطه عطف مسابقه گردید. کان با این که دستکش طلایی را دریافت کرد، پس از بازی در سکوت و با اشک، جایزه را تسلیم نمود.
این فینال نه‌تنها نقطه‌نهایی درخشان برای جام جهانی ۲۰۰۲ بود، بلکه پایانی شاعرانه برای مسابقاتی که رونالدو با هشت گل، کفش طلایی را کسب کرد و برزیل پنجمین قهرمانی خود را جشن گرفت.
این ملاقات به‌خصوص به‌خاطر جنبه «رستگاری» برای رونالدو، در خاطر میلیون‌ها هوادار فوتبال ماندگار شده است؛ بازگشتی تمام‌عیار از فردی که روزی فوتبال را دوباره معنا کرد.
فینال جام جهانی 2022
1 آرژانتین مقابل فرانسه – 2022
رتبه نخست به مرحله نهایی آخرین جام جهانی تعلق دارد، که به‌درستی یکی از بزرگ‌ترین، دراماتیک‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین رقابت‌های تاریخ فوتبال محسوب می‌شود.
لیونل مسی، اسطوره آرژانتینی، با رهبری تیم ملی کشورش در ورزشگاه لوسیل قطر، با زدن دو گل سرنوشت‌ساز و یک پنالتی موفق در ضربات تصمیم‌گیری، در نهایت جام قهرمانی جهان را به دست آورد.
آرژانتین در بازی ابتدا با نتیجه ۲-۰ و سپس ۳-۲ پیش افتاده بود، اما فرانسه با عملکرد درخشان کیلین امباپه، که تنها دومین هت‌تریک تاریخ فینال‌های جام جهانی را به ثبت رساند، دوباره به مسابقه برگشت و کار به ضربات پنالتی کشید.
فینال جام جهانی 2002
2 برزیل مقابل آلمان – 2002
فینال ۲۰۰۲ میان برزیل و آلمان، اگر در ژوئن ۲۰۲۲ نوشته می‌شد، احتمالاً مقام اول را به دست می‌آورد، اما این گونه نیست.
این فینال تمام ویژگی‌ها را داشت: نبرد بین دو غول تاریخی فوتبال، جو متشنج یک مسابقه حساس، و نمایشی از درخشش فوق‌العاده.
برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی، دو تیم معتبر از اروپا و آمریکای جنوبی در فینال به مصاف یکدیگر رفتند، و نتیجه آن یکی از کلاسیک‌ترین مسابقات تاریخ شد.
در بطن این روایت، رونالدو نازاریو وجود داشت؛ مهاجمی که چهار سال پیش در فینال ۱۹۹۸، با نمایشی مبهم و جنجالی، در حاشیه‌ای از ابهام به سر می‌برد.
⏬مقالات پیشنهادی⏬
مربی سابق اتلتیکو و منچستریونایتد در پرسپولیسآخرین خبر وضعیت موسیالا بعد از مصدومیت هولناکاولین موزه رونالدو در شرق آسیا افتتاح شد
عالی مث همیشه مقاله هاتون از همه سایتا متفاوت تره👍